Nawet nie zdążyłem napisać na blogu, że podczas ostatniego maratonu pracy kupiłem bilety do Bolonii. Przylecieliśmy (piątek) z Katowic do Bolonii Wizzairem. Wróciliśmy w poniedziałkowe popołudnie.
Każdy argument jest dobry na zakup biletu. Tym razem, to chęć spędzenia czasu tylko z P. W końcu za miesiąc wyruszam w podróż dookoła świata i nie będzie mnie w domu przez 28 dni. Bilety kupiłem na tydzień przed odlotem – około 230 zł w dwie strony na osobę. Przy okazji opłacało mi się wykupić Wizz Discount Club, który bardzo przyda się pod koniec tego roku i na początku przyszłego.
Lotnisko w Katowicach jest najmniej okazałe spośród wszystkich, które odwiedziłem w Polsce. Może pozazdrościć Łódzkiemu architektur, natomiast na pewno jest z niego więcej lotów niż kiedykolwiek było z LCJ.
Do Bolonii dolecieliśmy około 15, zabraliśmy samochód z wypożyczalni (około 230 zł za trzy dni z ubezpieczeniem).
Podróż do Florencji trwała około trzech godzin. Wybrałem drogę bez opłat (autostrad) i nie żałowałem. Dużo pięknych widoków po drodze i pod koniec najpiękniejszy – panorama Florencji.
We Florencji byliśmy około 19. Wieczorem miasto wydawało się naszpikowane wypełnionym po brzegi restauracjami. Wszędzie zapach dobrego jedzenia. Miałem wrażenie, również z powodu zapachu, że większość z tych miejsc serwuje smaczną kuchnię. Zobaczyliśmy most Złotników (niestety wielkie rozczarowanie, przynajmniej nocą) i legliśmy spojeni winem.