Plan na trzeci dzień podróży to dostać się z Honolulu (Oahu, Hawaje) do Kolonii (Pohnpei, Mikronezja), a tym samym pierwsza część przygody z legendarnym rejsem UA 154. Po drodze miałem wylądować na atolach Majuro i Kwajalein oraz wyspie Kosrae.
Kosrae podobało mi się dotychczas najbardziej. To już nie był atol, a wyspa z przepięknymi zielonymi wzgórzami.
Odcinek trzeci KWA-KSA
| odcinek 3/6 (1:10 h) | z | do |
| lotnisko (IATA) | KWA | KSA |
| miasto | – | Okat |
| wyspa | Kwalalein | Kosrae |
| państwo | Wyspy Marshalla | Sfederowane Stany Mikronezji |
| stolica państwa | Majuro | Palikir |
| region geograficzny | łańcuch Ratak | Karoliny |
Kosrae, dawniej nazywane Kusaie or Strong’s Island, wraz z mniejszymi wyspami w okolicy tworzy jeden z czterech stanów sfederowanej Mikronezji. Geograficznie należy do grupy Karolinów.
Jest wysoka, w dużej mierze nieskażona obecnością człowieka. Patrząc z oceanu, ukształtowanie przypomina kobiece ciało, dlatego niektórzy nazywają Kosrae „wyspą śpiącej kobiety”.
Lądowanie w Kosrae
Pejzaże Kosrae były już typowe (w odróżnieniu od Majuro i Kwajalein) dla wysp, jakie widziałem już wcześniej.
Lotnisko w Kosrae (KSA)
KSA 
UA 154
W trakcie kilkudziesięciu minutowej przerwy mogłem ponownie opuścić pokład Boeinga linii United i odetchnąć świeżym powietrzem.
Odra na Pacyfiku
Wirusy nie znają granic. W 2014 roku odra wróciła między innymi na Kosrae, gdzie odnotowano blisko 140 przypadków zachorowań.12 Obecnie (ostatni kwartał 2019 roku) z epidemią odry zmaga się odwiedzona przeze mnie kilka miesięcy wcześniej Samoa. Media donosiły, że Nowa Zelandia, w ramach wsparcia, dostarcza do Samoa dziecięce trumny.3 Co można zrobić, kiedy epidemia już wybuchnie?
Czy ktoś nadal uważa, że szczepienia szkodzą? Przeczytaj więcej o szczepieniach i zdrowiu w podróży na mojej stronie Apteczka podróżna.
Relacja Pawła Krzyka z Kosrae z 2013 roku. Znajdziecie tam też wideo relację.
Odcinek czwarty KSA-PNI
Po przerwie wyruszyliśmy w ostatni rejs tego dnia, w kierunku wyspy Pohnpei. Po drodze minęliśmy dwa atole – Pingelap i Mokil, jednak nie widziałem ich przez okno. Pierwszy raz obłożenie rejsu było na tyle małe, bym mógł położyć się na wolnej trójce i nieco się rozprostować. Powoli zacząłem się pakować. Po blisko 10,5 godzinach rejsu miałem już dość samolotu.
Na Pohnpei czekały mnie pierwsze trzy dni wypoczynku na lądzie.